C8News

“အညာသား” တွေလို့ ခေါ်ဝေါ်တဲ့ စစ်ကိုင်းတိုင်းက ပြည်သူတွေဟာ ကိုယ့်ဆန်ကိုယ်စားကာ စစ်ကောင်စီကို ရရာ လက်နက် ကိုင်ဆွဲပြီး တွန်းလှန် တိုက်ခိုက်နေတာ အခုဆို (၃) နှစ်နီးပါးရှိပါပြီ။ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ မြောက်ဘက် အရပ်မှာ နေထိုင်သူတွေကို “အညာသား” တွေလို ခေါ်ဝေါ်တာ ဖြစ်ပါတယ်။

အာဏာသိမ်းကာလ နှစ်နှစ်ကျော်ကြာပြီးတဲ့နောက် စစ်ကောင်စီဌာနချုပ်ဖြစ်တဲ့ နေပြည်တော်အနီးတဝိုက်အထိ တိုက်ပွဲတွေ ရှိလာတာကို စစ်ကောင်စီကိုယ်တိုင် ဝန်ခံလာရပါတယ်။

“အာဏာမသိမ်းခင်က လေ့ကျင့်ပဲ လေ့ကျင့်ရတာ။ အမြဲတမ်းအသင့် ပုံစံမျိုးပေါ့။ အာဏာသိမ်းပြီးတော့ တကယ်ကို ကင်းစောင့်ရတာ။ တကယ်ကို လုံခြုံရေး ယူပေးရတာ” လို့ CDM ဒုတပ်ကြပ်ရဲ့ ရဲမေ(ဇနီးသည်) ဒေါ်ချိုချိုမြင့် ကပြောပါတယ်။

“သူတို့(စစ်ကောင်စီ)က နိုင်ကိုနိုင်မှာဆိုပြီး သွားနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့ကို နိုင်ကိုမနိုင်ဘူးဆိုပြီး သွားနေတာ။” လို့ စစ်ကောင်စီရဲ့ ဝါဒဖြန့်တဲ့ နည်းလမ်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး CDM ဗိုလ်ကြီးထက်မြတ် က ပြောပြပါတယ်။

“စားသောက်ရတာတော့ လောလောဆယ်တော့ အဆင်ပြေပါသေးတယ်။ အရေးပေါ်အတွက်ဆိုပြီး တစ်အိမ်ထောင် တစ်ပြည်နှုန်းနဲ့ လာဝေပေးတာတွေ ရှိတဲ့အခါကြတော့ လောလောဆယ်တော့ တစ်ရက်၊ နှစ်ရက်စာတော့ တောင့်ခံနိုင်ပါသေးတယ်”လို့ မွေးရပ်မြေကို စွန့်ခွာပြီး စစ်ဘေးရှောင်နေရတဲ့ ကိုမာတေး က ပြောပါတယ်။

အသက် (၂၁) နှစ်အရွယ် ကစ်ကစ်(အမည်လွှဲ) က CDM လှုပ်ရှားမှုမှာ ပါဝင်ခဲ့တာ အခုဆိုရက်ပေါင်း (၇၀၀) ကျော် ရှိနေပါပြီ။ အာဏာသိမ်းပြီးနောက် တစ်နိုင်ငံလုံး အတိုင်းအတာအနေနဲ့ ဆန္ဒထုတ်ဖော်တာတွေ ပြုလုပ်ခဲ့ချိန်က ကစ်ကစ်ဟာ အသိမိတ်ဆွေ CDM ဆရာဝန်တွေနဲ့အတူ ရန်ကုန်က မြို့နယ်တစ်ခုမှာ အခမဲ့ဆေးခန်း ဖွင့်လှစ်ဖြစ်ခဲ့သူ ဖြစ်ပါတယ်။

(သရော်စာ) “ငါ့အဘက ရွာကို ကြေညာမောင်းခတ် လိုက်ပြီဆိုပေမယ့် အစဉ်အဆက် ထောက်ခံခဲ့တော့ ငါ့အတွက် ချန်ထားမှာပါ။”ဆိုပြီး ဘူကြီး လှဖေတစ်ယောက် သူ့အဘ အားကိုးနဲ့ သူ့အတွက် အလုပ်အကိုင် အခွင့်အလမ်းကောင်း တောင်းဖို့ သူကြီးအိမ်ကို လာရာလမ်းမှာ တွေးနေလေရဲ့….

ဝါး၊ ဓနိနှင့် တာလပတ်အမိုးအကာများဖြင့် အဓိကဆောက်လုပ်ထားသည့် နေအိမ်တဲများကို ယောကျ်ားသားများက ခန္ဓာကိုယ်တွင် အဝတ်ပင်မကပ်နိုင်ပဲ အင်တိုက်အားတိုက် ဖြိုဖျက်နေကြသည်။ နေအိမ်တဲများပေါ်ရှိ တစ်နိုင်သယ်နိုင်သည့် လူသုံးကုန်ပစ္စည်းနှင့် အဝတ်အစားထုပ်များကို အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးငယ်များက လမ်းမပေါ်သို့သယ်ထုတ်နေကြသည်။